..

ความฝัน จะมีค่าในทางหนึ่ง เมื่อความจริงนั้นปรากฏ

ส่วนอีกทางนั้น สิ่งที่ฝันไว้ไม่เคยมีอยู่จริง

ซึ่งนั่นก็เป็นความจริงอีกข้อเช่นกัน

ในความเปลี่ยนแปลง

ในทุกครั้งที่เรากินข้าว เรายังรู้สึกผิด เราจะพอใจได้อย่างไรถ้าท้องอิ่ม

และเราจะจัดการกับความหิวของเราด้วยวิธีไหน

ทุกครั้งที่เราตอบคำถาม เราพอใจได้อย่างไร ถ้าเรามีคำตอบอยู่ในหัวแค่คำตอบเดียว

ทั้งที่คำถามนั้นมีมากมาย แตกต่างกันไป

เรายังรำลึกถึงบทเพลงที่เคยฟัง แต่เราจำชื่อเพลงนั้นไม่ได้ และหามันไม่พบ

แล้วบทเพลงใหม่ๆที่มีอยู่ตรงหน้า มันจะยังไพเราะอยู่ไหม

เรายังคงติดนิสัยการตอบคำถามด้วยคำถามอยู่ เพราะว่าเราไม่มีคำตอบที่พึงใจให้แก่ผู้ตั้งคำถามสู่เรา

แล้วเราจะตอบคำถามในใจเราได้อย่างไร หากคำตอบที่ต้องการนั้นไม่มีอยู่จริง

เมื่อยามที่ดอกไม้กลีบสีแดงช้ำร่วงลงสู้พื้น และซากหมาเน่าลุกขึ้นเต้นเริงระบำไปกับกลิ่นเน่าเหม็นอบอวล

ถ้าเราพึงใจกับมัน แล้วดอกไม้บานยามเช้าที่สดชื่น จะยังคงสวยงามอยู่หรือ